به گزارش روابط عمومی اداره کل اوقاف و امور خیریه استان کهگیلویه و بویراحمد، ارتفاع این روستا از سطح دریا دو هزار و 20 متر است. آب و هوای طسوج در بهار و تابستان معتدل و در زمستان بسیار سرد است. در روستای طسوج سنگ‌نوشته‌هایی از دوران قاجاریه به جا مانده است.
به نظر می‌رسد قدمت روستا و استقرار دائم در آن به دوره قاجاریه مربوط باشد. براساس نتایج سرشماری سال 1375، روستای طسوج 250 نفر جمعیت داشته است كه در سال 1385، به 380 نفر افزایش یافته است.
بقعه متبركه گلبهار در مركز روستای طسوج قرار دارد. این امامزاده، مورد احترام مردم روستا است و در ایام مختلف سال، زائران بسیاری دارد. مردم روستای طسوج همانند سایر ایرانیان در اعیاد ملی و مذهبی نوروز، فطر، قربان و مبعث پیامبر(ص) به جشن و شادی و در ایام عزاداری ائمه به سوگواری می‌پردازند.
نام اصلی امامزاده
در این روستا مرثیه‌خوانی و نوحه‌سرایی به گویش لری در عزاداری‌های روزهای تاسوعا و عاشورا، شب‌های قدر و به ویژه درشب شهادت امام علی(ع) مرسوم است. به قولی نام اصلی آن دانیال است. در گویش محلی بنا به گفتار افسانه‌ای به «كل بار» و «گلبهار» شهرت دارد. این زیارتگاه از شمال به كوه ساورز، از جنوب به رودخانه طسوج، از مغرب به تنگ المون و از مشرق به دم طسوج محدود و محصور است.
توضیحاتی درخصوص بقعه
بنای قدیم این بقعه، عمارتی 4*6 متر كه بر گنبدخانه گچی آن گنبدی مخروطی باریك با ارتفاع كشیده، استوار شده است. این بنا در سال 1378 ه.ش توسط هیئت امنا و مشایخ گلبار با نظارت و مشاركت اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان كهگیلویه تخریب، سپس در وسعتی 6*8 متر با سنگ چهارگوش نما و آجر و سیمان تجدید بنا شد.
یادآور می‌شود، در سال 1391، یكبار آئین غباروبی این حرم مطهر با حضور كاركنان اوقاف و امور خیریه شهرستان كهگیلویه و هیئت امنای حرم مطهر برگزار شده است.